Ажилдаа. . . Яг нөгөө мориндоо гэж байгаа юм шиг.

Сайн уу найзаа. Сайхан амраад ирсэн биз дээ. Өнөөдөр манай ажил бараг албан ёсоор эхэлж байна. Өглөө эрт босоод хожигдчихгүй юмсан гээд давхиад ирэхгэсэн чинь гэрийн тог тасраад балардаг штээ. Ямар цамцаа индүүгээр халтал нь үрэлтэй биш ёстой нэг хөгөллөө дөө. Тэгээд тог ч ирсэнгүй би ч нэг юм ажилдаа аргалаад ирлээ. Аан. Цамцаа яасан бэ? хэ хэ хэлэхгүй ээ. Тэр нууц. Дараа яахав тоггүй үед аргалах тэр аргаасаа зааж өгнө за. Юутай зуны ганц сар сайхан өнгөрлөө. Энэ их бороог үл тооцвол штээ. Ядарсан муу хотыг минь дарлаж байгаа юм шиг их бороо орох юм аа тээ. Хөөрхий муу хот минь тэгээд муу дээрээ муухай, муухай дээрээ улцан гэдэг шиг л болчих юм. Машинаа угаалгалаа шавар ёстой нэмэргүй. Одоо бүр машинаа тоохоо ч байсоон. Шавартай л байгааз. Хот өөрөө тэр чигтээ шавар байгаа юм чинь гээд хаясан. Мөнгөний ч гарз юм билээ. За тэгээд юу хийж амрав. Би нутаг явж сайхан наадам хийгээд ирсэн. Монголд адууны 13 хурдан угшил албан ёсоор бүртгэгдсэн юм байна. Тэр угшлуудынх нь 2 нь Дорноговь аймгийн Дэлгэрэх сум буюу миний төрсөн суманд байдаг юм байна. Ийгээд хэсэг нөхөдтэй нийлээд тэр угшлийнхаа наадмын хийчихээд ирлээ. Сайхан болсон. Олон газраас морь ирж их ч юм боллоо доо гэж. Нээрээ энэ өнгөрдөг хавар манай ах нэг сайн хээр морио зарсан юм тэгсэн нөгөөх нь улсад ирээд түрүүлдэг байгаа. Нөгөө Ховд аймгийн Делоний Баатархүү гээд байгаа нөхөр л дөө. Тэгээд ч тэр үү гаднаас хүн их ирсэн шүү. Дараа тэгж байгаад авсан фотогоо танилцуулана аа. За одоо тэгээд мориндоо. . .

JD

Би төржээ...

Би сайн санадаг юм даа. Одоогоос нилээн хэдэн жилийн өмнө Бурхан багш намайг энэ Дэлхийрүү илгээсэн юм. Гэхдээ би Есүс шиг пүнзэнд төрөөгүй л дээ. Бусдын л адил эмнэлэгт төрсөн юм. Харин нэг хачирхалтай зүйл болсон нь намайг төрөөд нүдээ нээсэн чинь нэг тарган шар хүүхэн гар дээрээ барчихсан эрэгтэй юм байна гээд эрхтэнрүү минь харж байдаг байгаа. Дургүй хүрээд тэр өрөөгөөр нэг орилсон чинь яасан шажруун бацаан бэ гээд түмпэнтэй усанд хийдэг байшт. Би ч яахав орилоол байсан. Гараа савчаал таарсан болгоноо цохчих гээл тэгсэн чинь шууд даавуунд ороогоод гарыг минь хүлээд дээшээ харуулаад хэвтүүлэдг байшт. Бүр уур хүрээд ингэж байхаар үхье гээд хоол унд идэхгүй овоо өлсгөлөн зарлаж байсан чинь хүчээр сүү өгөөл эхэлсэн дээ. Үнэхээр хүний эрх гэж хаа байна аа гэж бодоод дуугаръя гэсэн ч үнэндээ үг ч гарахгүй байгаа юм чинь. Бараг 4 жил юу ч яриагүй ээ гэрийнхэнтэйгээ хэвтээл байсан. Өмдөндөө авчаал, дуртай газраа шээгээл. . .

Сонин хүн чинь их удаан олон жил хэвтхээр тэнцвэрээ олж явж чаддагүйн байна билээ штээ. Аймаар сонин байгаа биз. Гэхдээ яахав тэгээд яаж ийж байгаад явсан. Олон жилийн дараа эргээд харахад би ч их ууртай байж дээ гэж бодогддог юм гээээээээл балайраад байхгүй юу. Хэ хэ. За энэ бол наргиа байлаа. Өнөөдөр найзынх нь төрсөн өдөр байгаа юм аа. Тэгээд л энэхүү бичлэгийг хийж байна. Юуны өмнө энэ хорвоод тээж төрүүлсэн ээждээ. Хүн болох замыг нээсэн аавдаа их баярлалаа. Та хоёрынхоо асар их хөдөлмөрийн үр дүнд би бий болж энэ хорвоогийн нэгэн хэсэг боллоо. Хүний хорвоод хүн шиг явж блогчин найзуудтайгаа сэтгэлээ хуваалцаад суух энэ мөч үнэхээр амьдралын аз жаргалын нэгэн хэсэг юм байна. Баярлалаа Ээжээ, Баярлалаа Ааваа.

JD