Monday, November 8, 2010

Сав сав санаагаараа сав, Сараач сараач санаагаар сараач гэж...

Сав сав гэснээс санаагаараа сараачиж өөрийн үзэл бодлоо илэрхийлж цаг зав гарган энэ блог хэмээх том айлд хөрөнгө оруулалт хийдэг бүх зэвсэг нэгт ахан дүүсдээ баяр хүргэмээр байна. Гэхдээ энэ бол энэ сайхан нийгмийн буян. Аав, ээжийн буян. Бас чиний буян за яг халуурах гэж байна. Юутай ч эрхэм сараачигч анд минь, сараачигчийн сараачсаныг уншигч анд минь хүний оюун бодлыг, санааг энэ сайхан зүйлээр дамжуулан хүргэх боломжийг бүрдүүлсэн тэр баатрууд гэж нэрлийдээ одоо тэр нөхдөд талархмаар. Цаашид өшөө олон аавийн хүүхдүүд блог нээж өөрсдийн санаа бодлыг өөр өөр өнцгөөс гаргаасай, тэр гаргасан санаа бүр нь бодлого болон хэрэгжиж энэ улсад хувь нэмэрээ оруулаасай гэж би хүснэм. За тэгээд найз минь санаагаараа сараачаад байж дээ. Амжилт

JD

Sunday, November 7, 2010

Яадаг юм...

Өнгөрсөн хагас сайн өдөр миний дотны найз гэнэт өглөө утасдаад хөгшин нь нэг юм бичлээ чи нэг хараач гээд. Тэгээд харсан чинь сонирхолтой санагдаад найзаасаа зөвшөөрөл аваад блогтоо тавихаар боллоо. Та нар юу ч гэсэн уншаад үз. Тэгээд өөрийн бодлоо бич. Нэг харъя яадгийм тээ...

Хүрэлсүх гуай, “Манай нам Ардчилсан намыг бодвол хуульчид сайтай” гэж хэлсэн чинь доромжлол уу?
МАХН-ын 26 дугаар их хурал нүсэр том пиартай болж байна. Хурлын гол зорилго нь намын нэрийг солих учир нэр солих шалтгаан, үндэслэл, түүхэн улбааг олон нийтэд танилцуулж, иргэдэд ухуулан сурталчилахын тулд чамгүй өндөр өртөг цацаж байна. Энэ ч яахав тус намын дотоод асуудал. Цаг үедээ нийцэх гэсэн эрмэлзлэл нь.
Өчигдөр орой /2010.11.05/ “Ийгл” Телевизээр тус намын их хурлын явцыг хараад сууж байв. Он удаан жил ард түмний “тархийг угааж ирсэн” социалист киноны хэсэг үе үе гаран түүнд нь сэтгэл хөөрсөн “шинэ МАН”-чууд алгаа хорстол ташиж бас, зоригтой, зориггүйн дундуур уухайлна. Ганц л хүн өөрийн эрхгүй бусдын жишгээр суудлаасаа боссон агаад түүний алга ташихүй, бас пиджакныхаа энгэрийг байн байн засч товчоо оролдохыг нь телевизийн дэлгэц үе үе харуулна. Бас “түүнийг” бусад төлөөлөгчдөөс түрүүлж босоод танхимыг орхин гарахыг нь ч харуулна. Бүхэлдээ сайтар тооцоолж театрчилсан, жинхэнэ “Хувьсгалт” намын олон арваны турш хийж дадсан “Ардчилсан, нээлттэй” гэх “нийгэмчилсэн” хурал ийнхүү завсарлага авав.
МАХН-ын энэ хурлын тухай манай улс төр судлаачид, тоймчид дүгнэж цэгнэцгээх байх. Олон нийт ч бас өөр өөрийн тусгалаар хүлээн авцгаасан байх. Намын нэр солих, хуучин шинийн хүчний харьцаанууд хэрхэн өөрчлөгдөж байгаа, хэн нь хэнийгээ дэмжиж бас хэнийгээ буланд шахаж байгааг бүгд харж байна. Тиймээс намын их хурлын үйл явцын тухай бичих гэж би үүнийг эхлүүлсэнгүй. Харин Шинэ Ардын намын /Шинэ гэх учир нь олон ардын нам байсан учир ялган салгаж хэлэв/ Ерөнхий Нарийн бичгийн дарга У.Хүрэлсүх намын нэр солих санал хураалт явуулахын өмнө Н.Энхбаярын асуусан асуултад Д.Лүндээжанцан гишүүнийг хариулсны дараа болчимгүй гэмээр ч юм шиг, популист гэмээр ч юм шиг, цаанаасаа үзэн ядалт, ясны өрсөлдөөн ханхалсан нэгэн үгийг чулуудаад, түүнийхээ араас чамгүй барьц алдаж байгаа харагдана лээ.
Тэрээр, “Манай нам Ардчилсан намыг бодвол хуульчид сайтай нам” гэж яриан дундаа бодлогогүй үг унагав. Хэдийгээр энэ нь түүний намынхаа дотоод хурал дээр хэлсэн үг боловч хэд хэдэн сувгаар орон даяар цацагдаж байгаа, олон түмний анхаарал төвлөрсөн үед өрсөлдөгч намаа доромжилсон үг болов.
Тэрээр энэ үгийг болгоомжгүй хэлсэндээ бантав болтой, “Манай намд Лүдээжанцан, Сүхбаатар, Мөнх-Оргил, Одбаяр нарын сайн хуульчид байдаг” гэж доромж үгээ батлах, бас хүчий нь сааруулах гэж оролдов.
Уучлаарай Ухнаагийн Хүрэлсүх даргаа, би Ардчилсан Монгол Улсын иргэний хувьд танаас зарчмын хэдэн асуулт асууя. Энэ асуултууд бол нэг үгэн дээр нээнтэглэж байгаа асуудал биш, таны хэлсэн үгийн чинь ард ялгаварлан гадуурхал, олон жилийн урхагтай ирсэн, цаашид бас улам бугшиж магадгүй хэн нэгнийг үгүйсгэх, үзэн ядах үзэл ханхалсан учраас таньд зарчмын асуулт тавьж байна.
Асуулт нэг. Та “Манай нам Ардчилсан намыг бодвол хуульчид сайтай нам” гэлээ. Үүнийг та яаж батлах вэ? Та Монгол Улсын бүх хуульчдыг бүртгэж шалгаад сайн муугаар нь ялгачихсан хэрэг үү? Бас тэдний хэд нь намын гишүүн, хэд нь танайх, манайх гээд ангилчихсан хэрэг үү? Хувьсгалт намыг Ардын нам болж байгаад дэмжиж байгаа хэсэг ч бий, эсэргүүцэж байгаа хүмүүс ч бий бас талархаж байгаа хүмүүс ч бий. Би Ардчилсан намын гишүүний хувьд танай намд баяр хүргэмээр байгаа юм. Хорин жил явж явж “үзэл бодол”, зарчмаа олох алхам хийж бидэнтэй нэг шат ойрсож ирлээ гэж. Нэг зүйлийг сануулахад Ардчилсан нам гэдэг бол АРД+ЧИЛСАН нам болохыг санагтун.
Асуулт хоёр. Та дээрх үгээ батлах гэж УИХ-д сонгогдсон хуульч гишүүдийг нэрлэнэ билээ. Тиймээ, тэдний зарим нь үнэхээр сайн хуульчид. Харин танай намын хуульчид чинь таны үгийн дагуу ойлговол Зөвхөн Их хуралд сууцгаасан тэр цөөхөн хуульч хуульчид юм уу? Таны энэ үг чинь ардчилсан намыг доромжлоод зогсохгүй бас өөрийн намын гишүүдээ ялгаварласан тодотгол юм биш үү. Танай намын хүний нөөцийн бодлого чинь зөвхөн их хуралд байгаа нөхдүүдээр хязгаарлагддаггүй байлтай.
Таны хэлсэн дээрх болгоомжгүй үг чинь цаанаа алсын зайны үгүйсгэл, ойрын зайны доромж агуулсан учраас Та энэ улс төрийн соёлгүй, хариуцлагагүй үгнийхээ төлөө Ардчилсан намын болон МАХН-ын гишүүдээс уучлалт гуйж залруулга хийх ёстойг анхааруулж байна.
Танд амжилт хүсье.

Мухулай

За нэг ийм юм бичсэн байна даа. Сийрүүлээд байж дээ.

JD

Sunday, October 17, 2010

Утаа ах иржээ...

Өглөөний цонхоор нар тусч, Өдөн дэрэн дээр би хулжина билүү нөгөө нүцгэн байхыг минь битгий хараарай гээд дуулаад байдаг. Бодвол их л сайхан нар мандаал хөшигний завсараар нь туссан нар нь шардаг юм шиг байгаан.
Ингээд бодсон чинь энэ бол утаагүй сайхан улирал болж таарч байна. Мөн сайхан шүү энэ утаагүй зун, намрын улирлууд хэ хэ. Одоо харин утаа маань/байнга уулздаг болохоор өхөөрдөв/ ирж байна. Уушиг минь ойрноос утаагаа санасан юм уу хаашаа юм ганц нэг бөхшүүлэн ханиахыг ажвал их л ойртсоны шинж юм шиг байна. Өглөө сэрсэн чинь нээрээ хар хөх утаа минь хэдий нь гэртээ ирсэн мэт данхайн харагдсан. Бас л сүртэй харагдаж байна билээ шүү. Одоо ингээд хөшигний завсараар шарж тусах нарыг ирэн иртэл хэдэн сар утаа ахын мэдэлд уушиг, зүрх гээд бүх зүйлээ захируулан дарамтлуулах л үлдлээ дээ. Ээ көөркэс көөркэс...

JD

Tuesday, October 12, 2010

Үсгээр эхэлсэн шүлэг зохиов.../хэ хэ өөр юугаар ч эхлэх билээ дээ/

Утаа уушгийг минь идчих юм
Уур эсийг минь идчих юм
Ухаан бодлыг минь мөнгө идчих юм
Улсын минь баялагыг новшнууд идчих юм аа

Салхи навчийг идчих юм
Сархад хүнийг идчих юм
Сайныг муу нь идчих юм
Саванг ус идчих юм аа хэ хэ/За одоо ёстой нөгөө онгод нь дуусах гэжээ шүү яадвал нэг мөр наагаад тэгээд дуусаа шүү/

Мөнгийг хүүхнүүд идчих юм/за тэгээд бариад идчив ээ ингэж хэлээ ингээд/
Мөөмийг хүүхдүүд идчих юм
Төслийг дарга нар идчих юм
Тэгээд надаа идэх юм юу ч байхгүй хэ хэ. За ёстой бардгүй ажил чинь энэ байна. Ёстой л нөгөө жинхэнэ онгод монгод нь орсон гарууд л бичвэл зохих юм байна. Мань мэт бол ёстой нөгөө өмнөхөө л хийж байвал барав юм байна оо мэдэрлээ.


JD

Sunday, October 10, 2010

Өглөөний нар...

Өнгөрсөн амралтын өдрөөр хууч өвчин хөдөлж хоёр хоног нэрээ мартатлаа хэвтдэг байшт. Гэхдээ яахав сайн хүмүүсийн буянаар нэгдэхийн өглөө сэргэлэн босож ирлээ. Өглөөний нар гайхамшигтай мандсан шүү. Өвчин маань эдгэрсэн болоод ч тэрүү надад бол гайхамшигтай санагдсан. Яг энэ эрчээрээ ажил дээрээ ирлээ дээ муу найз нь гэж байгаамшт. Ер нь бодохнээ аливаа ажил үйлсийн бүтэх эс бүтэх нь ерөөсөө л энэ хүмүүний сэтгэл зүйтэй их холбоотой юм шиг ээ. Одоогоос 3 жилийн өмнө байх аа би МУИС-ийн нэгэн энерги судлалын багштай шууд ярилцлага хийж байсан. Тэр хүнтэй ярилцахад миний хувьд л гайхалтай санагдаж байсан тэр мөчийг би одоо хэр нь мартадгүй юм. Тэрээр хэлэхдээ/аймаар сонингийн үг ашигладагшт/ хүнийг тойрон аура буюу гэрлэн бүрхүүл оршиж байдаг. Тэр гэрлэн бүрхүүл нь хэр зузаан сайн гэрэлтэй байх тусмаа тэр хүн үргэлж аз жаргалтай, аливаа зовлонгоос холуур байдаг гээд л хамгийн сайн сайхан бүхнийг ярьж байсан. Бурханы хөрөг зурганд тойрсон их гэрэл цацарсан дугариг хэлбэрийн дүрс байдаг тэр нь нөгөө энэ багштийн хэлсэн аура нь юм гэсэн. Тэгэхээр хүн гэдэг амьтан чинь далд ертөнцөөс харвал өөрөөс их гэрэл цацруулдаг амьтан болж таараад байгаам. Тэр их гэрэл цацруулсан инээд алдсан хүн бол бидний хэлдгээр эрч хүчээр дүүрэн энеригтэй нэгэн болох гээд байгаамуудаа. Харин архи уусан, тамхи татсан тэр хүмүүний гэрлэн бүрхүүл нь аажмаар алга болдог гэнэ. Тэгээд нөгөө чөтгөр шүглэнэ гээч нь болдог юм байх аа. Нээрээ бодохоор архи их уудаг хүний хараад байхазд царай алдаад харлаад хачин барзайсан юм болчихдог тээ. Яалт ч үгүй л шинжлэх ухааны үндэслэлтэй зүйл болохоор итгэхгүй байхын ч аргагүй юм даа. Ийгээд би хэсэг бодлоо. Ер нь бол ганцхан амьдрах нас гэж бодож элдвийг хийж явахдаа би л лав хувьдаа үйлийн үр, дараа төрөл, дараах амьдрал гэж хэзээ ч бодож байгаагүй юм билээ. Миний өнөөдрийн хийх үйл маргааш болох үйл явдалтай салшгүй холбоотой байдаг гэдэгтэй чи санал нийлэх үү найз аа. Хэрэв санал нийлж байгаа бол үйл хөдөл бүр чинь их учир жанцантай юм байна шүү. Яагаав нөгөө Жанцан чинь гавъяат хуульч штээ. хэ хэ.

Өглөө босоод сэтгэл өөдрөг гэрээс гараад ажилдаа ирээд компьютерээ асаагаад аз жаргалаа үл мэдэх болон мэдэх найз нартайгаа хуваалцаад суух яг энэ агшинд өөдрөг үзэл, сайхан бодол, сайн санаа гэдэг бол юунаас ч хүчтэй юм байна гэдгийг мэдэрч байна. Өглөөний нар гайхалтай мандсан шүү...

JD

Wednesday, October 6, 2010

Ажил эхлэхийн өмнө...

Өглөө лаг эрт ажилдаа ирдэг баатар болоод сэрүүлэг тавиад лаг босоод замдаа гарсан чинь нэг цаг нам мөлхдөг байшт. За арай л дэндэж байна аа энэ зам нээрээ. Болоод л байдаг байсан хэрнээ ойрын өдрүүдэд юу болов гэмээр бөглөрөөд байх юм. Хэдэн сайд дарга нар нь бүгд л гадаадад яваа юм гэсэн юундаа тэгээд бөглөрөөд байдаг байна аа. Сонин юм аа. Монголын энэ хэдэн замд яаралтай арга хэмжээ авахгүй бол нэг л биш ээ. Бензинээ байг гэхэд энэ ажлын цагаас нээрээ аймаар идэж байна аа. Яах вэ мэргэн санаа оноо байвал нэг хэлээч тэгээд санал энэ тэрээ нэгтгэж байгаад өгдөг газар нь өгмөөр байх юм...

Бухимдав...

JD

Thursday, September 30, 2010

Нэргүй.../Солиотой бичлэг, тархинд орсон үгсийн нийлүүлэмж/

Яагаад ч юм өнөөдөр блогоороо орсон чинь нэг л тийм уйтгартай санагдаад явчихлаа. Нэг их гоё зүйл байхгүй. Тэгээд за байз гоё болгох зүйл бичдэг ч юм билүү гээд бодсон чинь энэ толгой олгой болжээ хөөрхий. Юу ч орж ирдэггүй шүү. Яах ч ёстой юм бүү мэд. Бодвол мэргэн санаа орж ирэхээр л гоё юм бичиж блогоо гоё болгох ёстой юм болов уу. Яг ингэж биччихээд утсаар хүнтэй ярчихаад сэдэвээ харсан чинь нэг тийм санаа төрчихлөө хэ хэ. Нэргүй...

Нээрээ би яагаад нэргүй гэж нэрлэсэн юм болоо. Нэргүй гэдэг үг чинь өөрөө бас нэгэн утга илэрхийлсэн тэр байхгүй гээд байгаа зүйлийг орлуулсан зүйл мөн байх. Би санаж байна даа нэг кинон дээр нэг хар арьстан нөхөр гутал барьчихаад хөөе энэ гутлыг яагаад гутал гэж нэрлэсэн юм бэ гээд нэг нөхрөөс асуудаг хэсгийг. Тэгсэн нөгөөх нь яахав дээ гутал болохоор л гутал гэсэн байхгүй юу гэж хэ хэ. Ийгээд бодохоор энэ бичлэг нэргүй болохоор л нэргүй гэж нэрлэсэн болж таарах гээд байна хэ хэ. Шал тэнэг юм.

Тэгвэл бусад зүйлийг өөрчилөн бодож үзье л дээ. УИХ-н гишүүнийг бид гишүүн тэр гэж дууддаг. Тэгвэл гишүүн гэж нэрлэдэггүй янхан гэж нэрлэдэг байсан бол яах уу. УИХ-ын янхан тэр гэх үү ха ха ха. Ёоо савах нь ээ.

Ингээд бодсон чинь бүр самуурч байна. Гэхдээ л бас нэгэн сонин өнцөг харагдаж байна. Яагаад заавал юм бүхэн нэгэн хэв шинжэд баригдаж байх ёстой гэж. Сүүлийн үеийн шинэ оросууд жаргон гэж нэг урсгалаар их ярьдаг болсон гэсэн. Тэр нь юу гэхээр цаг хэд болж байна гэхийг шууд сколько түг түг гэдэг гэсэн. Хэ хэ. Бас л болохоор. Ингээд манайхан яриад эхэлбэл аав нар уурлах байх тээ. Мартаж болшгүй соёл мөн гээд л иш татаж байгаа л... Монгол хэлийг магтаал...

За эргээд эхэлсэн хэсэгрүү очъё л доо. Нэргүй. Нэргүй мэт амьдарч байгаа нэртэй хүмүүс энэ хорвоод олон байх юм аа. Яахав дээ хүн болгон өөрийн нэрийг хайрлаж нэрээ өндөрт гаргахын төлөө зүтгэдэг мэт боловч амьдрал дээрээ тэр нэрийг хэн нэгэн хэсэгхэн хүрээнд л мэдэж өнгөрдөг. Магадгүй хэн нэгэн олны танилтай нэр ижилхэн бол баярлаж болох ч бас л худлаа. Үүгээр би хэн нэгэн хүнийг хэлэх гэсэн юм биш ээ. Зүгээр л бид өөрсдийгөө дандаа л хуурч амьдардаг гэсэн санааг л хэлэх гээд байгаа юм. Нэг номны жишээ санаанд орлоо л доо.
Би орчлон ертөнцийг таниагүй жоохон хүүхэд байхдаа дэлхийг эзлэнэ, захирана хэмээн боддог байлаа. Харин нас биенд хүрээд ирэхийн цагт энэ бодлоо гээж энэ улсыг захирах хүсэлд автах болсон юм. Ахархан хугацааны дараа эргээд нэг бодсон чинь би ерөөсөө энэ улсыг захирч чадахгүй юм байна ерөөсөө энэ гэр бүлээ л аятайхан авч явъя гэж бодоод харсан чинь хэдий нь оройтжээ. Одоо би орон дээрээ хэзээ үхэхээ мэдэхгүй хэвтэж байна. Би эхлээд өөрийгөө хууралгүй өөрөөсөө эхэлсэн бол магадгүй би дэлхийг ч өөрчлөх байсан юм бил үү гэж.хэ хэ. Нээрээ бас бодхоор тээ. Дандаа л өөрийгөө хуураал яваад байдаг цаг хугацаа урсаал байдаг. Нэгэн хийсвэр тэнэг зүйлийн төлөө шүү. Гэтэл жинхэнэ дээрээ бол би хэн ч биш нэг л нэртэй боловч нэргүй нэгэн л байгаа юм. Хэрвээ би өөрийгөө хуурахгүйгээр өөрөөсөө эхлээд бүхнийг хийвэл жинхэнэ утгаараа нэртэй хүмүүн ч юм шиг. Бас л сонин...Эндээсээ ургуулаад бодохлоор сайхан нэртэй инээд алдсан тэр нэгэн хүмүүн сэтгэл зүрхэндээ өөрийгөө хуурч энэ хорвоог нэр төртэй хүмүүн мэт бодсоор бардаг нь жам болжээ. Нэртэй мөртлөө нэргүй мэт амьдарч буй хүмүүн...

JD

Thursday, September 23, 2010

Нэгэн шинэ зураг орууллаа...



Би энэ зургийн нэрийг Тэмээ бид хоёр нэгэн зүгт гэж нэрлэсэн дээ. Хэ хэ.

Wednesday, September 22, 2010

Өмнийн цэнхэр говь мину...


Нөгөө л гардаг цагаараа аялалдаа гарлаа. Энэ удаад өмнөх удаагийн аялалуудыг бодвол арай олон тооны залуучууд явах болсон юм. Жолооч орвол бараг л гучин хүн. Гэхдээ жендэрийн хувьд бол ойролцоо гэж байгаа. /За тэгээд киноны таних тэмдэг шиг 3 бөөрөнхийгөөр ойлгоод байв/ Ийгээд замдаа гарсан даа. Хэ хэ. Инээд хүрээд байна аа. /Инээдтэй хэсгийг бичигч миний хүслээр хасав/Бидний нөгөө суусан автобус маань аймаар савалдаг автобус байсан. Хэлэх ч юм биш. Хотоос гарч давхиад шороон зам дээрээ гараад жинхэнэ алж эхэлсэн дээ. Эхний нэг хэдэн цаг бол за арай ч дээ гэмээр л явсан гэж байгаа. Сүүлдээ тэгээд дасдаг юм билээ. Яг л нөгөө нэг онигоо шиг. Онигоог нь дараа асуувал бичиж өгье за. За тэгээд явсааран байгаад Дундговь аймагт очсон. Сайхан нутаг сайхан аймаг. Гэхдээ хөгжил гээд байх зүйл нэг их байхгүй. Засаг дарга нь саяхан солигдоод ерөнхийдөө нэг тиймэрхүү л байгаа аймаг юм билээ. Нутгийн үндсэн брэнд гэвэл айраг л байна. Олон жил зуд болсон болохоор ихэнх малчид нь өөр аймгийн нутгаар нутаглаж яваа гэсэн. Гэхдээ энэ жил бороо хур сайн байгаа болохоор бас ч гэж учиртай байгаа юм билээ. За энэ аймгийн статистик мэдээ ч яахав цаашаа давхисаар хүсэн хүлээсэн газар болох Өмнөговь аймагт ёстой ясаа арай л салгуулчихалгүй шиг нэг юм очсон доо. За даа нэг үгээр хэлбэл ядарсан гэж ойлгож болно. Нээрээ замдаа жолооч маань ядраад хэсэг унтсан юм аа. Тэгсэн чинь бид хэд нэг чөөгийтэй газар хоносон юм шиг байна билээ. Манай автобусны цонх онгойгоод байсан чинь нөгөө автобусны цонх бас онгойгоод байсан гэсэн шүү. Та минь ээ аймаар байгааз хэ хэ.

Өмнөговь аймаг гэдэг чинь түм түжигнэж бум бужигнасан жинхэнэ хөлтэй болсон газар юм билээ. Аймгийн төвөө тойроод 23 амралтын газартай гэж байна. За тэгээд тэр говь гурван сайхан гэдэг чинь ямар байсан хайрхан бэ ёстой нэг бишрүүлсэн шт ээ. Тэр хавийн нутаг нэг л цаана аа өвөрмөц юм билээ шүү. Би ч бараг л буугаад нөгөө уул уурхай нь байгаа юм бодсон чинь тэр их нөгөө уул уурхай нь өөр өөр газар юм билээ гээд мээкээтэй юм бичээд байхгүй юу. ЗҮгээр л мэдээлэл өгсөн юм шүү. Ийгээд бидний нөхөд эв санаагаа нэтгэн нэгэн зүг хөдөлж сайхан амралтын газар очсон юм. Үнэхээр гоё. Хэлэх ч юм биш. Тухтай, тохилог, эзэд нь найрсаг өө тэгээд сайхаан сайхан. Бидний төлөвлөгөө ёсоор бол бид нийт 3 хоносон. Орой бүр арга хэмжээтэй байсан шүү. Ер нь л кайфтай байсан.

Ажлын хоёрдах өдөр бид Ёлын ам орцгоосон юм. Төсөөлж байснаас шал өөр юм билээ. Уулын энгэрээр нь арц ургадаг дээд амнаас нь жижигхэн горхи урсдаг тэр нь амруугаа урссааран байгаад нилээн өргөн горхи болж цаашаа урсдаг юм билээ. Их сонирхолтой хавцалаар явсан шүү. Арцны үндсээр тэнд сийлбэрчид суугаад янгир, аргал, бас ёл шувууг ур гарган сийлж зардаг юм билээ. Ер нь л бусдын л адил хөдөлбөл хөлс зогсвол зоос гэж ханддаг юм уу даа. Гадныхан их явж байгаа харагдсан. Өмнөговь аймгийн жуулчны баазууд бол ер нь Монголдоо дээгүүрт орох байх аа. Би л хувьдаа тэгж дүгнэсэн шүү. Хээр гарахаар шинэхэн орсон борооны улмаас тааны үнэр нь хан хийгээд л бас л аан говийн нэг онцлог байна билээ шүү.

Аймгийн төвийн хэсэг тэр чигтээ бөөн л жийп болсныг ажиглахад Өмнөговь аймагт ажиллаж амьдарч байгаа иргэдийн хувьд амжиргааны түвшин нилээн өндөр болсныг илэрхийлж байсан. Мэдээж сайн бүхний хажууд саар зүйл их байдаг хойно залуучууд нь нилээн аархуу бүхнийг мөнгөөр хардаг бодол нь боовруугаа гэдэг шиг бодол нь арай л биш юм билээ. Мэдээж хүн бүр тийм биш байх л даа гэхдээ л ганц нэгхэн боломжийн гэсэн мэдлэгтэй, яриа хөөрөөтэй залуучуудтай таарахад тийм байсан шүү. Харин Ажнай корпорациас хөрөнгө оруулалт хийж Залуучуудын соёл мэдээллийн төв гэж нилээн том объектийг тохижуулсан байналээ. Аймгуудад байхгүй мундаг орчин үеийн кино театр болон хөгжлийн төв байсан шүү. Хэ хэ. Ороод гайхаад байгаан биш оо. Нэр нь GALAXY CINEMA ингэж байгаан. ҮҮдээр нь орохоор хүн үүсэхээс эхлээл бүх зүйл л байналээ.

Сониноос иргэний нисэх бол цаг цагийн зайтай бууж байна аа. Байнгын л ерөөсөө нисээстэй буугаастай. Ийгээд бодохлоор бахархмаар байсан шүү. Өмнийн говийн хөгжил бол Монголын л хөгжил тийм болохоор удахгүй бүхий л аймаг хөл хөдөлгөөнд орж Монголчуудын амьдрал ургах нарны зүгээс эхлэн Урагшлах нь бол тодорхой болсон шиг санагдсан гэж байгаа.

Ийнхүү 3 хоноод бид нөхөд хотын зүг буцсан даа. Замдаа шаварт суугаад төөрөөд 32 цаг явж ирсэн. Аймаар тоо байгаа биз. Хот хараад бараг л уйлах гэж байлээ штээ. Ёстой л нөгөө нэг залуу насныхаа эрч хүчээр л ирсэн шүү. Тэрнээс өөр хэн нэгэн байсан бол ч за мэдэхгүй чадарсаан.

Эцэст нь энэ аялал бол мэдээж бас нэгэн дурсамж үлдээсэн сайхан аялал болж өнгөрсөн гэдгийг тэмдэглэн хэлэх нь зөв байх. Гагцхүү аялалын явцад таарч байсан олон үйл явдал, хүмүүс хоорондын харилцааг харахад бид алдаж оноод ч гэсэн хөгжлийн төлөө алхам алхамаар урагшилж байгаа юм байна гэдгийг мэдэхэд, мэдэрхэд л сайхан байсан шүү.


oooooooп.... гэж байгаам

Би өөрийн авсан гурван сайханы зургийг орууллаа. Наад их ус нь замын тогтсон ус юм шүү. Нууртай болгож авсан юм.


JD

Инээд хүрмээр ч юм шиг...

Сайн уу найз. Би уул нь Өмнөговь явж ирчихээд нэг их гоё сэтгэгдэл бичих гээд блогоо нээж байсан чинь манай ажлын эгээ яагаад сэтгэгдэлээр хэрэлдээд байгаан гээд нэг мэдээ үзүүлсэн чинь бүүр инээд хүрчихлээ. Уншаад байсан чинь тэр дотор явж байгаа үгийг харахад бараг хэн бичсэн нь тодорхой ч юм шиг. Ийгээд надад нэг бодол төрлөө л дөө. Уул нь энэ бичлэг дээр миний тухай ерөөсөө гараагүй харин ч шал өөр мэдээ юм. Миний ганцхан нэр орсон харагдана. Тэгсэн чинь бүр бөөн юм болж байна аа тэр сэтгэгдэл дээр нь хэ хэ. Би гээд гараад ирвэл бүр алах юм байна л даа тээ. Хорхойд хоргүй явна гэдэг бол бурханы л хийж чадах ажил, харин хүн бүрт таалагдана гэдэг бол хүнд ажил байх аа. Дээр нь бид чинь хэдүүлэхнээ мөртөлөө хажуу хавиргандахаа үзэж чадахгүй гээд яриад байвал олон зүйл байна шүү. Би их сайн санадаг юм аа анх Глобалд ажилд орчихоод хэвлэлийн хурал хийсэн чинь тэр мэдээ нь сайтуудаар гараад тэгээд нөгөө сэтгэгдэл нь алсан гэж байгаа. Бараг л амиа хорломоор санагдсан. Үнэн байсан бол ч яахав. Баахан зохиомол сэтгэгдэл байсан. Сүүлдээ ч тэгээд дөжирсөн. Ер нь бол нэг их сонин биш зүйл л дээ. Тэглээ гээд тийм болох биш дээ ямар. Ганцхан асуудал нь хүн бүрийн мэдээний ард дандаа нэг ийм л зүйл яваад байгааг хархаар инээд ч хүрэх шиг уурч хүрэх шиг. Бодвол энэ Ардчилал л байх л даа мөхөс би юу мэдэхэв. Эцэст нь хэлэхэд хажууд минь нөгөө энэ сэтгэгдэлийг бичсэн баагий нь инээчихсэн сууж байгаа даа тээ.
http://politics.news.mn/content/30589.shtml энэ бол нөгөө мэдээ гарсан сайт нь хэ хэ.

JD

Sunday, September 12, 2010

Гараад үүдэнд хүлээж бай...

Сайн уу найз аа. Өнгөрсөн амралтын өдрүүдээр гэнэт эмнэлэг эргүүлдээд. Ойлгож байгааз дээ шаардлага гараад. Тэгээд ойрд мэдрээгүй нэг мэдрэмжийг авлаа. Ер нь бол энэ мөнгөгүй бөгөөд танилгүй хүн эмнэлэг орсноос гэртээ хэвтэж байгаад чад хийсэн нь дээр гэдэг үг нилээн газар авахаар болжээ. Гэхдээ энэ асуудалд тэр эмчийн буруу бол ерөөсөө алга байна. Эрүүл мэндийн яам л одоо мэдэх байх л даа иргэдэд үйлчлэх системчилсэн загварын алдаа байна.

Орой 17:00 цаг.
Түргэн авч давхисаар гэмтэлийн гадаа бөглөрөн барин нэг юм очлоо. Үүдээр нь орлоо мэдээж гэмтэл болсон хойно бөөн орилоон цус нөж. Ээ бурхан минь нүд халтирмаар. Хойд өрөөнд хоёр эмч зэрэг ажиллаж байгаа харагдана. Нэг нэгээр нь дуудаад олон асуулттай анкет гаргаж ирээд бэртээд үхэх гэж хүнээс ургийн овог, хаяг, харшлах эм, гэрийн хаяг өө ерөөсөө бүгдийг асууна. Бэлгийн замын өвчин авч байснуу ч гэж байх шиг. Инээд ч хүрэх шиг уурч хүрэх шиг. Энэ асуултын цаана бас нэг юм байгаа нь тодорхой байх зүгээр л хөндлөнгийн нүдээр ажиглахад юм шүү. Ийгээд баахан байцааж байгаад нөгөө нөхөр бараг ухаан алдах даваан дээр нь анхны тусламж авна гэж байгаа. За энэ бол нэг асуудал.

Би нөгөө харснаа л бичээд байгаа шүү. Нэг нөхөр оёдол тавиулж байна аа. Тэгсэн чинь эмч нь за та 5000 төг өгөөрэй гэж байна. Нөгөөх нь энэ чинь мөнгө төлдөг юм уу гэсэн чинь аа би танд их нарийн оёо тавьсан байгаа утас нь өөр утас ч гэх шиг. Мөнгө өгч чадхааргүй нөхөр харагдвал нөгөө нойлын утсаар оёдог юм уу хаашаа юм. За нэг ийм.

Би нэг хүүхдийн түнхний зураг авхуулах санаатай орсон юм. Зураг авдаг эгээ 5000 төгрөг төлөөд зурагаа авхуул гээд маниасаа бас таван цаас хөөрхөн салгаж байгаан. Хэрэв мөнгө төлөхгүйгээр авхуулна гэвэл ирсэн цагаараа ойчрийн дагуу. Мэдээж тэр хооронд нөгөө өвдсөн хүүхэд маань амь нь тасрана биддээ. Тэгээд нөгөө аргаар нь үзэж байгаам /Яана аа авилгал өгсөн хэргээр шалгуулж гай болох вий дээ. Зүгээр өг гэснийг нь л өгсөн шүү хэ хэ/ Яахав дээ сандарсан хүн бол шууд л өгдөг юм болохоор сурсан зангаараа ажиллаж байгаа харагдсан. Хүнд нөхцөлд ажиллаж байгаа эмч ажилчдын хувьд буруутгаад байх зүйлгүй юм билээ. Гол нь энд алдаа байна.

Ийгээд эмчдээ үзүүлсэн чинь сайн харагдахгүй байна аа. 3-р эмнэлэг яваад MRI-д харуул гэж байгаа юм. Тэгээд нөгөө газар нь амьсгаадсаар яваад очлоо. 95,000 төгрөг. Хамгийн багадаа хэ хэ. Мөнгөгүй бол тэгээд нөгөө мөнгийг нь хайж явах хооронд өвчин нь хүндрээд чад хийнэ гэж байгаа юм. За нэг иймэрхүү.

Нөгөө нэг цалин дээрээс аваад байдаг нийгмийн даатгал маань энд хүний урманд хэрэг болсонгүй ээ. Бараг тэр дэвтэр тэвдсэн нэгэнд ачааны гарз болох жишээтэй. Ийм л нэгэн орчинд хэсэг ороод гарахдаа их л зүйлийг олж харлаа даа муу JD чинь. Бас л бодох ёстой асуудал шүү. Эмчийг таньдаг агаа нар бол асуудалгүйн байлээ. Инээгээл нисээд байдгийн байна билээ.

За тэгээд эмнэлэгт ажилладаг болон үйлчилгээ үзүүлдэг хүн уншиж байгаа бол битгий уурлаарай. Хөндлөнгөөс ажигласнаа л бичлээ. Мэдээж эрүүл, согтуу олон хүнтэй ажиллаж байгаа хүний хувьд зовлон их гэдэг нь тодорхой гол нь тэр ажилтанг биш энэ системийн том алдааг л жишээгээр харуулах гэж хичээлээ. Энэ талаар санал солилцож яах ёстой вэ гэдэг шийдлийг л олцгооё. Харин ирээдүйд бүгд инээд хөөрөөр бялхаж эрүүл энх байхын төлөө...

JD

Thursday, September 9, 2010

Баяртай 2010.09.09

Баяртай 2010.09.09 Энэ өдөр тооны хувьд ч тэрүү нэг л сэтгэлд дотно үлдэх нь ээ. Өнгөрсөн оны буюу 2009.09.09 өдөр хүн бүхэн нэг л тийм аз жаргалтай юм шиг хэрнээ бас гунигтай байсан санагдаж байна. Өчигдөр би өөрийнхөө Facebook дээр нэгэн ижил бодолтой хүнтэй таарсан. Би цаг хугацааны үнэ цэнийн тухай дандаа боддог юм. Бид өглөө гэрээсээ гарахдаа өөр өөрийн аз жаргал бас зовлонгоо тээсээр ажилдаа ирдэг. Тэр өглөө онцгүй байвал тэр маань амьдралын гашуун аз жаргал байдаг. Харин азтай одтой байвал тэр аз жаргалтай нэгэн өдөр байдаг. Гэтэл бид амьдрал дээрээ мөч бүрийн аз жаргалыг хэзээ ч мэдрэхгүйгээр удахгүй буух цалин, ирээдүйд хүрэх амжилт, маргааш болох төрсөн өдрийн төлөө амьдардаг. Энэ бол миний амьдралын замыг туулах бензин байдаг. Байсаар ирсэн байх ч болно. Арван жилд байхдаа бушуухан ах нар шигээ их сургуулийн оюутан болохыг хүсдэг их сургаальд ороод хамгийн шилдэг байгууллагад ажилд орж сайн ажиллахыг хүсдэг харин тэр ажилдаа ороод сайн хань, сайхан гэр бүл хүсдэг сайхан гэр бүлтэй болоод сайхан том байшин хүсдэг энэ бол хэзээ ч дуусашгүй. Бид мөрөөдсөөр л байх болно. Дэлхий яаж өөрчлөгдсөн тэр хэрээр би энэ ертөнцийг мөрөөдсөөр л байх болно. Тэгвэл амьдралын үнэ цэнэ нь юу юм бэ? Энэ асуултыг хүн бүр л өөр өөрийн өнцгөөс хариулана. Миний хувьд амьдралын үнэ цэнэ яг энэ мөчид л байна. Би мөрөөдөж байна. Би амьдарч байна. Найз минь зүгээр л энэ урсан өнгөрч байгаа новшийн цаг хугацаанд болж өнгөрч буй бүх зүйлийг мэдэрч амьдаръя. БИ арван жилийнхээ дурсамжуудаас хэдхэнийг нь л санаж байна. Гэтэл мартагдсан мянга мянган дурсамжууд байгаа. Би хэзээ ч санахгүй. Ийм л болохоор их юм мэддэг хүмүүс цаг хугацааны үнэ цэнийг магтдаг юм байна.

Баяртай 2010.09.09 Би чамайг дурсах болно ооо. 2020 оны 09.09-нд

JD

Улс төрийн хилс хэрэгт хэлмэгдэгсдийн дурсгалыг хүндэтгье...

Өнөөдөр хэлмэгдэгсдийн дурсгалыг хүндэтгэх өдөр. Монгол улсын түүхэнд эмгэнэлтэй, сургамжтай, нэхэн дурсах учиртай нэгэн үйл явдлаас хойш өдгөө 90 шахам жилийг үдээд байна. Эрээн бараан, хүнд хэцүү, адармаатай амьдралын нэгээхэн үе нь өнгөрсөн зууны 20 оноос эхлэл нь тавигдсан бөгөөд 1937-1939 онуудад оргилдоо хүрсэн гэж хэлж болохоор юм. Энэ нь бүх нийтийг хамарсан улстөрийн хэлмэгдүүлэлт байсан төдийгүй олон зууны турш бүтээгдэн хадгалагдаж, түмэн олныг соён гэгээрүүлэхэд ач тусаа өгч байсан шашны олон сүм хийд, нандигнан хайрлаж, шүтэж ирсэн шашны ховор ном судрууд, бурхад зэрэг соёлын олон арван мянган үнэт зүйл хэлмэгдэлтийн он жилүүдэд устан үгүй болсны дээр мянга мянга эрдэнэт хүний амь салхинд хийсэх мэт үгүй болсныг бид эргэн дурсахгүй байх аргагүй.
Олон мянган сэхээтэн, нийгмийн сор болсон хүмүүс улс төрийн хилс хэрэгт татагдан баривчлагдаж, дөнгөлүүлэн мал шиг туугдаж явсан. Үүнийхээ төлөө олон олон зүдгүүр зовиурыг амсч, бурхны орныг зорьцгоосон суут ухаантнууд, сэхээтнүүдээ эргэн дурсахгүй гээд ч яах билээ. Тийм учраас бид энэ өдрийг улстөрийн хэлмэгдэгсдийг цагаатгах, нэр төрийг нь сэргээх тэмдэглэлт өдөр болгоод хориод жилийг хойноо үдсэн байна.
Аймшигт хэлмэгдүүлэлтэнд 37 мянган хүн хэлмэгдэж, 21 мянган хүнийг шууд буудан алсан байдаг. Энэ яргалалд хамгийн ихээр өртсөн лам хуврагууд бөгөөд 17 мянган лам хэлмэгдсэний 14 мянга нь өчиггүй цаазлагдсан байх жишээтэй. Бүр тодруулбал 1932-1937 онд гэхэд 1730 хүн шийтгэгдэж, 162 нь буудуулжээ. 1937-1940 хүртэлх дөрвөн жилийн хугацаанд 26721 хүн шийтгэгдэж, түүний 20660 нь буудуулж амиа алдсан байна.Японыг түшиглэсэн хувьсгалын эсэргүү хуйвалдааны байгууллага хэд хэдэн хэргийг зохион байгуулж, үүний үр дүнд 26000 хүнийг хэлмэгдүүлснээс 25000 хүнийг 1937-1939 онд шийтгэсэн байна. Энэ үйл ажиллагааг гардан хийсэн Онцгой бүрэн эрхт комисс 1937 оны 10 сард байгуулагдан 1939 оны дөрөвдүгээр сарын 22 хүртэл ажиллахдаа 50 удаа хуралдаж, 25437 хүний хэргийг шүүж 20099 хүнд цаазаар авах ял ноогдуулж байжээ.
Дэлхийн түүхэнд Еврей, Армен, Урандууд болон Монголчууд гэсэн 4 үндэстэн хэлмэгдсэн байдаг бөгөөд тэдгээрийн дотроос өнөөдөр Еврей, Армен үндэстнүүд өөрсдийн хэлмэгдүүлэлтийг Дэлхий нийтэд хүлээн зөвшөөрүүлж цаашид энэ үйлдэл дахин давтагдахаас урьдчилан сэргийлж чадсан байдаг байна. Харин Урандуудын хэлмэгдүүлэлтийн асуудлыг НҮБ судалж байгаа ажээ. Монголчуудын хувьд улс төрийн хэлмэгдүүлэлт 1922 онд Бодоо, Данзан нарыг хилс хэрэг тулган хэлмэгдүүлсэнээр эхэлж 37,475 хүний алтан амийг хилсээр бүрэлгэн, 5700 хүн шорон, гянданд хоригдсон гэсэн албан ёсны тоо баримт байдаг. Энэ тоо нь албан тоо хэдий ч саяханы нэгэн баримтаар барилгын ажил хийж байсан газраас олон лам нарын тархиндаа буудуулсан бүртгэлгүй цогцос олдсон явдал нь энэ тоо үнэхээр үнэн гэдэгт эргэлзэхэд хүргэж байгаа юм.
1996 онд тухайн үед УИХ-д олонх байсан Ардчилсан Холбоо Эвсэл анх удаагаа Монголынхоо нийт ард түмнээс, улс төрийн хилс хэрэгт хэлмэгдсэн иргэдээсээ уучлал гуйж, жил бүрийн 9-р сарын 10-ны өдрийг “Хэлмэгдэгсэдийн дурсгалыг хүндэтгэн буян үйлдэх өдөр” болгон зарлажээ. Энэхүү санаачлагыг гаргаж, үзэл бодол, хөрөнгө чинээ, удам угсаа, анги бүлэгээр нь ялгаварлан гадуурхаж, гэр бүл, үе удмаар нь хилс хэрэгт хэлмэгдүүлэн хөнөөж сүйтгэсэн түүхийн хар он жилүүдийг үндэсний эмгэнэл хэмээн албан ёсоор зарласнаас хойш өдгөө 14 жил болж байна.
Монгол Улсын Их Хурлаас 1998 оны 1 дүгээр сарын 2-ны өдөр “Улс төрийн хилс хэрэгт хэлмэгдэгсдийг цагаатгах, тэдэнд нөхөн олговор олгох” тухай хуулийг батлан гаргаж анх удаа энэ чиглэлээр эрх зүйн орчинг бүрдүүлснээс хойш өнөөг хүртэлх хугацаанд 17,400 хүнийг цагаатгаж, 16.0 тэр бум төгрөгийн нөхөн олговорийг Ардчилсан Монгол улсын төр хэлмэгдсэн иргэддээ олгоод байна.
Ардчилал, шударга ёс нь хөгжил дэвшилд хүргэх үнэт зүйл болохыг хүлээн зөвшөөрч, энэхүү түүхэн замналыг сонгосон Монгол улсын иргэд, тэдний хойч үе түүхийн хуудсанд хараар тэмдэглэгдэн үлдсэн улс төрийн хилс хэргийн талаарх түүхийн үнэн мөнийг мэдэрч цаашид 1922-1939 оны аймшигт үйл хэргийг дахин давтах ёсгүй гэдгийг үеийн үед санаж явах учиртай юм.
Тухайн үед хэлмэгдэгсдийн ар гэрт өнчирч хоцорсон хүүхдүүдийн хамгийн бага нь өдгөө 75 нас хүрсэн 2465 хүн байгаагаас 88 хүн амьд сэрүүн байна. Хэлмэгдүүлэлтийн хар сүүдэр хэдэн хүний амийг аваад зогсоогүй түүний гэр бүл, үр хүүхэд гээд хэдэн үеэр нь шийтгэсэн гэдгийг өдгөө амьд сэрүүн байгаа буурлуудын үгнээс тодорхой харч болно. Хэлмэгдээд явсан аавынхаа нэрнээс татгалзаж, “эсэргүүний хүүхэд” хэмээгдэн толгой өргөх эрхгүй амьдарч, сурч боловсро, тайван амьдрах эрхээ хасуулан байнгын хавчлага, мөрдлөгөнд байснаа тэд нулимс дуслуулан ярьцгаадаг. Хэдийгээр хүүхэд балчир нас нь аймшгийн дунд өнгөрсөн ч Цагаатгалын хуулийг санаачлан баталж, эцэг эх, ойр дотныхныхоо нэрийг сэргээлгэж авсандаа тэд сэтгэл өег байдаг юм билээ.
Өдгөө энэ нь нэгэн түүхийн хуудас болон үлдэж, жил бүрийн 9 сарын 10 өдрийг "Улс төрийн хилс хэрэгт хэлмэгдэгсэдийн дурсгалыг хүндэтгэх өдөр" болгон зарлаж хэлмэгдэгсдийн хөшөөнд цэцэг өргөж, тэдний үр ач нартай уулзаж, хүндэтгэл үзүүлдэг болжээ. Нэгэнт болсон зүйлийг өөрчлөх аргагүй ч ийм түүх байсан юм шүү гэж үеийн үед санаж явахад л гол учир утга нь байгаа билээ.

Tuesday, September 7, 2010

Дэндүү давчуу бас Дэндүү том/Ойлголтын зөрүү/

Саяхан нэг сайхан дуу гарчээ. Дэндүү давчуу Дэндүү давчуу гээд л үнэн үгтэй дуу. Тэр дуу нээрээ бас яг голыг нь олоод хэлчихжээ тээ. Тэгээд саяхан бас надад нэг зүйл тохиолдоод тохиолдоод ч гэж дээ болоод харилцаан дээр. Би одоо залуу хүн гэхдээ мэдэхгүй яагаад ч юм миний дүү нар гэж хэлье даа зарим нэгэн хүүхдүүд бас их оюуны сахилга батгүй болжээ. Хэн нэгний тухай ярихаар тэр үү энэ үү гээд л нэг л их мэдээлэлтэй том гарууд байх юм. Би тэгээд бодоод байхнээ энэ их олон мэдээллийн сурвалжаас авсан мэдээллээрээ л өөр өөрийнхөө үзэж харсан хэмжээнд сэтгэн бурдаг юм шиг байна. Магадгүй бид ч гэсэн өсвөр насандаа тийм л байсан байх л даа гэж нөгөө талыг зөвтгөхийг хүсэвч бас биш юм аа. Бид чинь бас даруулагтай байсан юм билээ. Яахав даа Ардчилал гээд энэ бүхнийг хаагаад явж болох ч Ардчилал нь хэтэрхээрээ анархизм болох вий гэж айх юм. Би яг юу болсныг олон юм ярилгүй хэлье л даа. Би саяхан нэг хүүхдээр гэж хэлье даа одоо тэр бацааныг. Нэг зүйл хйилгэсэн юм. Тэгээд за одоо би даргадаа нэг үзүүлье гэсэн чинь дарга чинь гэж ... энтэр гээд том авдаг байшт хэ хэ. Гайхаад та бүр том юм аа миний даргыг тэгж хэлдэг гэсэн чинь дуугүй болсон /Энэ бол хэн нэгэн даргыг өмөөрөх гэсэн санаа биш бидний үеийн болон бидний дүү нар нийгэмд өнөөдөр хэрхэн олж авсан мэдээллээ баяжуулж байгаагийн нэг илрэл энэ хэрэв дэлбэрвэл магадгүй буруу ойлголтоос үүдсэн иргэний дайн ч болох юм бил үү/. Гэхдээ л энэ жирийн нэг л жишээ байх л даа. Гэвч энэ байдал бол энгийн нэг дүр зураг мэт боловч энэ олон жилийн дараа өөр нэгэн дүр зураг болно гэдэгт би л хувьдаа итгэлтэй байна. Энэ бүхний цаана мэдээж олон үнэн зөв мэдээллүүд байгаа байх. Яах ёстой талаар нэг тийм хэлэлцүүлэг өрнүүлж гарсан шийдлийг нь ажил болгомоор ч юм шиг...

JD

Аян замын тэмдэглэл-2


Гурван цэг гэж байгаам. За ингээд аялалын 2 дах тэмдэглэлээ хөтөлье дөө. Завхан аймаг үнэхээр байгалийн үзэсгэлэн бүрдсэн үнэхээр хутагтын нутаг юм билээ. Аймгийнхаа төвөөр урсах гол нь салаалана. Тэр хэсэгтээ арал хэмээх хэсэгтэй. Арал дээр нь Завхан аймгийн хамгийн доргио нэг баар байдаг гэжаагаа хэ хэ. Гэхдээ ороогүй шүү сонссон юм. Урдаасаа шинэ хороолол, дэнж, тэгээд төв хэсэг эгж байгаа харин нөгөө хотруу гардаг хэсэгт байдаг хорооллын нэрийг мартаж орхилоо доо уучлаарай. Нэг тийм аж ахуйтай холбоотой л нэг нэр байсан санаж байна. Жижиг дунд үйлдвэрлэл өндөр хөгжсөн өөрийн гэсэн нутгийн брэнд бүтээгдэхүүнээр олон аймгийг ардаа орхисон юм билээ. Жавхлан толгой дээр гарахад бүх зүйл алган дээр байгаа мэт харагддаг. Орой дээрээ аягүй олон суврагтай сайхан толгой юм билээ. Ийгээд Завхан аймагтай хоёр хоног танилцаад тэр аймгийн сайхан байгаль, сайн хүмүүстэй нөхөрлөсөн өдрүүд өнгөрч Утаанбаатар хотруугаа хөлгийн жолоо залсан даа. Гарахийн өмнө манай нөгөө машинд байсан дэлдэн шар банди Хөвсгөлийнх юм байна. Тэгээд манай аймгийн Галт гэж гоё сум байгаа. Тэнд халуун рашаан байдаг тэнд хоноод цааш явъя гэдэг санал гаргаад ийгээд бид нөхөд санаа нийлэн Галт сумыг зорьсон доо. Замдаа олон саад бэрхшгээлийг даван тууллаа. Ээ бурхан минь энэ жил чинь хангай нутгийн ус гэдэг чинь бурхан их болсон байна билээ. Бараг ихэнх голууд үерлээд 150 км газрыг бүтэн өдөр туулсан даа. Үгээр хэлхийн аргагүй бартааг санаанлдгүй байдлаар туулсан шүү. Их Уул сумаас салаад Идэрийн гол гэж мундаг том голыг дагаж явсаар Хөвсгөлийн Жаргалант сумруу очсон. Тэндээсээ дахиад голоо дагаж явсаар Галт суманд очоод цаашаа 25 км яваад халуун Рашаандаа хүрсэн. Би нэг л зүйлийг энд хэлье. Би Монголын олон газраар явсан гэхдээ тэр халуун рашаан шиг гайхалтай мэдрэмж төрүүлсэн, байгалийн юмс бүхэн цогцолсон газар үнэхээр очиж байгаагүй юм билээ. Тэр бол зорьж очсоны хэргийг гаргасан жинхэнэ диваажин байсан шүү. ҮНэхээр үнэхээр үнэхээр....

Маргааш өглөө тэндээсээ хөдлөөд нутгийн нэг хүүг суулгаад зам заалгаад их замдаа нийлхээр гарсан даа. Олон даваа гэдгийг давлаа, ИХ Даваа гэдгийг давлаа явсаар байгаад Архангай аймгийн Мөрөн хэмээх нэг баг дээр ирсэн. Тэндээсээ урагшаа яваад Чулуутын голыг гатлаад тэгээд төв замдаа нийлсэн дээ. За ер нь тэгээд энэ удаагийн аялал бол Монгол оронтойгоо танилцах, бишрэх, шүтэх тэр нүдийг минь нээж өгсөн санаандгүй бөгөөд сайхан аялал болж чадсан шүү.

Би Монгол хүн болж төрсөн дөө бахархаж байна.


JD

Sunday, August 29, 2010

Аян замын тэмдэглэл...-1

Өглөө эрт 06:00 цагт хөдөлнө гэсэн лүндэнг өөрөө буулгаад харьж явахдаа арай ч эртэдчихвүүдээ гэж бодлоо. За гэхдээ яаадгийн явах гэсээр байтал долоо болно гарах гэсээр байтал найм болно Монгол юм чинь гэсээр нам унтлаа даа. Лайтай сэрүүлэг нүд анивуу үгүй юу тачигнах нь тэр. Арай л гэж бослоо. 06:00 цаг. Усанд орлоо. Өглөө эрт босоод усанд орохоор жинхэнэ утгаараа шүршүүрт ордогшт. Бусад үед бол тусааланд биеэ норгоод байгаанмуу хаашаа юм. Утгагүй олон барилга баригдаад усны даралт гэж ная дөхсөн өвөөгийнх шиг болцон гэжаагаашт.
Ийнхүү сэргэж аваал нөгөө ногоон алгаа углаж аваал/Хувцасаа хэлж байгаам шүү/ гарсан даа хөөрхий. Очих гэсээрэн байтал 06:40 болсон. Тэгсэн харин манай хэд бүгд ирчихсэн надруу муухай хараастай наасан. Би ч гэм хийсэн хүн одоо яахав дээ өөрийнхөө цүнхийг тавиал за хөдөлье гээд л замдаа гарсан даа.

Хар зам ч яахав дээ Молигочирын /Лүнгийн наад талын нугачаа шүү/ хэдэн км шороон замыг туулчвал бусад нь гайгүй. Архангай хүртэл бол асуудалгүй явсаар нилээн орой болж байхад Их Тамир суманд хүрлээ дээ. Тайхар чулууны амралтанд очоод тэндээ гэр авч хонохоор болцгоосон юм. Тэгээд хуулиар хориглосон нэг юмыг шарж идэх гээд амралтын эгчэээс мод гуйгаад хийлээ. Эгч ч бөөн уур энд юм шарлаа энтэр гээд л. Тэгснээ бүр давраад Тайхар чулуу бол миний өмч би хувьчлаад авсан энэ тэр гэж томроод алсоон алсан. Тэр Тайхар чулуу чинь тэр эгчийнх юм билээ штээ. Амралтын эзэн эгчийнх хэ хэ. Архангайнхан сонсвол ч эгч будуу аан. . .

Ийгээд өглөө эртлэн босоод шөнө нь жаахан юм наасан болохоор бас ч гэж хэцүү боссон шүү. Машиндаа суугаад л нам унтацгаасан гэж байгаа. Нэг сэрсэн чинь нэг л гол гатлаал голын захаар яваал хуучин зам нэг л биш ээ. Жолоочоосоо нөгөө Завхан ордог төв зам чинь энэ үү гэсэн чинь ах харин би төөрчлөө гэж наадаг байгаа. Ингээд л жинхэнэ нөгөө ралли эхэлсэн шүү дээ.

Нутгийн айл таарнаа зам асууна олигтой юм хэлэхгүй. Сумнаасаа илүү гардаггүй юм уу эсвэл хангайхан ер нь тийм юм уу. Баларсаан хангайн хүн уншаад боож үхэх гэж байгаа байх. Би нөгөө тэр хөдөөний хүнийг л хэлсэн юм шүү. Ийгээд явсааран байгаад харсан чинь бид нар замаа урдуур аваад Баянхонгор аймгийн Жаргалан тэгээд Заг цаашаа Гурван булаг гээд Завханы Отгон сумаар дайрч гарсан байгаа юм. Шөнө ч болсон Отгон сумаар дайрч гарахад миний бие бээр үнээр ядраад хэсэг давсанд явсан байлаа. Сэрээд явж байсан чинь энэ аялалын оргил нэгэн хэсэг болох үе ирсэн. Тэр бол бид 6 чонотой таарсан явдал. Нүдэндээ ч итгээгүй. Хонь хөөж байгаа юм шиг л юм болсон. Талын нэг тарж давхиал хэ хэ. Ёстой саак. Бүр хамаг бие хөшсөн гэж байгаа. Сандраад юун зураг мантай болсон доо. Ийнхүү явсаар Цагаанхайрхан сумаар дайраад бид нөхөд Эгийн даваа Ганцын даваагаар давж Улиастай хотод очлоо доо. Би жаахан яараад их юм орхилоо. Үргэлжлэл дээр сайхан бичье за. Түрдээ баяртай... Гэхдээ одоо 6-аас дээш чоно харж байж л кайф авна гэжаагаа...

Үргэлжлэл бий...


JD




Sunday, June 6, 2010

Миний богц...

Хүн энэ Дэлхийд анх мэндлэхдээ эхээс юу ч үгүй мэндэлдэг. Энэ бол уран зохиолын номон дээр ихэнхдээ гардаг үгний нийтүүлэмж. Гэтэл тун удалгүй хөөрхий бяцхан хүүгийн нуруунд өөрт таарсан жижигхэн цүнхийг бурхан үүрүүлдэг. Энэ бол Монголоор богц. Хүү тэр цүнхэндээ өдөр бүр нэг өөрт хэрэгтэй гэсэн зүйлсийг нэмж хийдэг. Ингээд хүүгийн цонх ч томорсоор, бие мөн адил томорсоор нэг л мэдэхэд хүү эрийн цээн хүрсэн хөөрхөн хүндхэн цонхтэй залуу болсон байдаг.

Хүү амьдралынхаа тэн хагасыг мөрөөдөж түүндээ хөтлөгдөн өөрт тохиолдсон бэрхшээл бүрийг байх ёстой, хийх ёстой мэтээр харж өөрийнхөө цүнхэнд дүүргэсээр байдаг. Хүү эр хүн болж дан ганц өөрийнхөө цүнхийг үүрдэг байсан бол өөр хэн нэгний цүнхнээс бас үүрэлцэнэ. Цүнхээ үүрээд алхаж явахад энд тэнд цүнхээ дааж ядсан, цүнхэндээ түүртсэн, цүнхээ чирсэн олон явж байхад зарим нэг нь цүнхээ өөр хэн нэгнээр үүрүүлээд өөрөө хээв нэг шүүгэлдэн алхана.

Зарим нэгэн хүн өөрөө ч даахгүй их хэмжээний ачааг цүнхэндээ хийж түүнийгээ даахгүйдээ бухимдан өөр хэн нэгэнд уураа гаргана. Бурхан хүн бүхэнд л нэг л ижил төрлийн цүнхийг өгсөн. Гэхдээ мэдээж хүн бүрийн цүнх адилхан ч гэсэн цүнхэн дэх ачаа нь өөр өөр байх нь их сонин. Миний нэг найз саяханыг хүртэл өөрийнхөө цүнхийг үүрээд их л аз жаргалтай алхдаг байсан. Гэтэл амьдралын эрхээр өөр хэн нэгнийг цүнхийг үүрч түүндээ дэндүү их зүйлийг хийснээс болж шаналан хорвоогийн өдрүүдийг үзэн ядаж өнгөрөөдөг болсон шүү.

Хүн бүр л өөрийнхөө цүнхийг өөрт таарсан ачаатай хөнгөн байгаасай гэж хүсдэг. Гэтэл бид өөрийнхөө даахгүй их ачааг шнулдаа хөтлөгдөн нөгөө цүнхээ урчих шахам чихдэг. Арай гэж их ачаа чихэж аваад даасан дүр эсгэн арай ядан нөгөө цүнхээ үүрч алхах нь нэгэн бодлын дургүй хүрмээр. Гэтэл бидний энэ ертөнц тэр хүнийг ийм л байхыг шаарддаг. Нөгөө талдаа энэ дүр төрхийг бид өөрсдөө л бий болгосон.


Тэртээ тэргүй хүн энэ хорвоогоос халихдаа нөгөө их хүнд цүнхээ орхиод л одно. Харин тэр цүнхэн дотроос материаллаг эдийг нь үр хүүхэд чинь авч харин өөр бусад нь тухайн үедээ түүх болоод үлдэх нь тодорхой. Ингээд бодохоор хүн гэдэг энэ амьтан өөрийнхөө богцийг өөрт оноосон тэр хэмжээгээр нь, өөрөө даах яг тэр жингээр нь дүүргээд суух газраа сууж, босох газраа босож, амрах газраа амарч явах нь энэ биений жаргал ч юм шиг...

JD

Thursday, May 27, 2010

Харьцуулашгүй ээ/Найруулаггүй/

Он цаг улиран одсоор нэг л мэдэхэд асар их цаг хугацаа ард өнгөрдөг. Бид ихэнхдээ энэ цаг хугацааг мэдрэхгүй явсаар амьдралд тохиолдсон үхэл, хагацал, анхны шөнө, гэгээн хайр зэргийг оюу ухаандаа багтааж хоцордог нь сонин. Ингээд бодохлоор бидний оюун ухааны багтаамж их жижигхэн ч юм шиг. Харин эрдэмтэд хэлэхдээ хүн тархиныхаа хэдхэн хувийг ашигладаг хэмээн ярьдаг. Бас л харьцуулашгүй мэдээлэл юм шиг.

Ойрд блогоо бичээгүй болоод ч тэр үү гар маань нэг л хөшүүн байх чинь юу вэ? Арай гэж л энэ гар хөдөлж байна гээд боддоо. Би саяхан хятадын хэдэн мужаар явж байгаа д ирлээ. Үнэхээр Монголтой харьцуулашгүй юм аа.

Мэдээж газар нутаг, хэл яриа, ёс заншил гээд олон зүйл өөр ч бид нэг Дэлхий дээр амьдарч байгаа хэрнээ яахлаараа тэд тэгж их хурдан хөгжиж байгааг гайхаад барахгүй бас бид хөгжихгүй байгаагаа нуух шалтгаан шалтаг олж чадахгүй байгаа нь үнэхээр харамсалтай санагдаж байсан шүү. Монголын хөгжил Хятадын хөгжил хоёрыг үнэхээр харьцуулашгүй болжээ.

Монгол хүний зан чанар сүүлийн жилүүдэд их муудсан гэж эмээ, өвөө нар яриад байхаар нь анзаарсан чинь уул нь гайгүй л харагдаад байх юм. Эмээ өвөө нар яг юун дээр үндэслээд тэгээд байгааг ёстой чөтгөр бүү мэдээ. Бодвол нөгөө онигоо шиг алив наад суудлаа тавьж өг гэж нэгэн эмээ хүүг зандарсан чинт хүү эмээ өөр зөндөө суудал байна штээ гэсэн чинь. Үгүй чинийх дулаахан гэдэг шиг юмнаас болсон юм болов уу. Сүүлийн үеийн эмээ, өвөө нарын занг урьдныхтай харьцуулашгүй болжээ.

Намайг жоохон байхад анх видео гээч юм гараад нэг 0,5 шилээр үзэлцэж байж кино үздэг байсан. Одоо тэгсэн чинь юу вэ аан. Тэр үеийг мань мэтийн бацаан байх үетэй харьцуулашгүй болжээ дээ тээ.

Саяхан би дүүдээ намайг жоохон байхад жинсэн өмд, пүүз, өнгөт ТВ гэдэг чинь байдаггүй байлаа штээ гэсэн чинь ахыг худалч гэдэг байгаа хэ хэ. Бас л харьцуулашгүй шүү.


Ийгээл харьцуулашгүй зүйлүүдүүдийг цөөн өгүүлбэрээр өгүүлье ээ гэж байгаашдээ.
Даргыг цэрэгтэй нь харьцуулашгүй
Данхыг цайтай нь харьцуулашгүй
Дарвагарыг жимбэгэртэй нь харьцуулашгүй

Эби-г Энхбаяртай харьцуулашгүй
Эрдэнэтийг Оюутолгойтой харьцуулашгүй
Эмэгтэйчүүдийг эмээ нартай харьцуулашгүй


Төмөрийг модтой харьцуулашгүй
Төмсгийг гартай харьцуулашгүй
Төмсийг сонгинотой харьцуулашгүй

Ардчилсан намыг Хувьсгалт намтай харьцуулашгүй
Ах нарыг хужаа нартай харьцуулашгүй
Аавыг ээжтэй харьцуулашгүй гээд байвал энэ харьцуулашгүй зүйлүүд их олон болох нь ээ гэж. За ийгээд хэсэг балайрсан бичлэгээ өндөрлье өө.

Дараа сонирхолтой нэг сэдэв хөндөнө өө энэ удаад зүгээр л сийчлээ.

JD



Sunday, March 28, 2010

2010.03.29 Даваа гараг өрөөндөө...

Сайн байна уу. Сайхан хаваржиж байна уу найз минь. Уяа эвлэг морь хурдан байна уу. Өчигдөр хөдөө яваад ирсэн чинь ийм болчихлоо. Хотоос гараад л хөдөө очоод яг тэр орчиндоо дасаал буцаал хотод ирээл өрөөндөө орж ирээл нэтээ асаагаал Hi эхэлжийгаашдээ хэ хэ. Сайхан байна оо. Юутай ч аль аль утгаар нь нэг мэндчиллээ.

Өглөө сэрээд бөөн дайн болж хүүгээ цэцэрлэгт нь унтаагаар нь өргөж, үүрч, чирч тугтчин цэцэрлэгт нь аваачиж өгчихөөд гэртээ ирсэн чинь С1 ТВ-ээр Панз Юндэн гэдэг нэвтрүүлэг гарч байна аа. Тэгсэн ээж алив хүү минь утсаа өгөөдөх гээд сүйд майд. Гайхаад яах гэж байгаан бэ ээж гэсэн чинь панз Юндэнгийн асуултанд хариулж тоос сорогч хожихын байх аа хэ хэ. За болиод өг ээж минь гээд утсаа ч өгсөнгүй. Тэр нэвтрүүлэг их газар авч байгаа нэвтрүүлэг юм шиг байна тээ найзаа. Ойрд ТВ тогтож үзээгүй ядаж байхад өчигдөр хөдөөнөөс ирсэн хүн чинь алмайрлаашт гэж үү. ТВ-ээр нэг нэг тийм сонин сайхантай юм шиг байна. Тэгээд алмайраал гарах гэж байтал ээж миний хүү 04.05-нд гэртээ байгаарай гэхийн. Яасан ээж гэсэн чинь талбай дээр цуглаан болно гэнэ холхон байгаарай 07.01-н болно гэдэг байгаа. Яаая энэ хэдэн нөхдүүд нээрээ хүмүүсийг үнэн хувааж байна аа тээ. Юу л болох гээд байна даа аан. Нэг л сонин санагдаад байна шүү. Иргэний дайн гэгч нь хэдэн хүний эрх ашгийн төлөөх маргалдаанаас болоод бий болчих вий дээ л гэж дотроо битүүхэн айх юм.

Ийгээд ажилдаа ирлээ дээ. Өглөөний сонин сайхан нэг иймэрхүү гэж. Блогоо нээгээд харсан чинь он гарсанаас хойш Жадамбаа хүү чинь нэг үсэг тавиагүйн байна штээ. Энэ муу блог бүүр гомдоод нээсэн чинь л өөдөөс амлалт нэхэх ард түмний хөдөлгөөний Уянга шиг орилдогшт хэ хэ. Он гарснаас хойших болсон сонин сайхан явдлуудаа нэг өгүүлбэрээр сийрүүлье дээ. Үүнд гэж байгаал авч өгөхөөс дөө.

Нэгдүгээр сар: Жилийн эхний сар болохоор төлөвлөгөө батлах, тайлан хэлэлцэх энэ тэр гэж балайрсаар гэр, ажил, гэр, ажил гээд өнгөрөв. /Нарийн ширийн явдлыг орхив. Бичигчийн хүсэлтээр гэж байгаамшт кккк/

Хоёрдугаар сар: Сар шиний баяр дөхсөн учраас буузаа хийж, ул боовоо худалдан авч, шинэ дээл хийлгэж хачин сүрхий цэнгэн хөгжигдлөө. Нас хөгширсөн бололтой нөгөө нэг хайрын өдрөөр нь ажил дээрээ намбайлаа даа гэж.

Гуравдугаар сар: Энэ сард харин их хөдөө явлаа штээ. Намын дотоод сонгууль болоод Хөвсгөл явлаа. Өөрийнхөө машинаар яваад ирсэн гэж байгаа. Арай жоохон намдаад машины хэнхдэг цээж будаа будаа бөөн зулгаралт гэж байгаашт. Ирээд нөгөө юу гэдэг билээ муу эрд халдаг дараа гэдэг шиг Дэлгэрэх сумын уяачдын холбооны тэргүүний ажлаа хийж хаврын уралдаанаа зохион байгуулаад ирлээ дээ. Цаг сайхан байлаа. Морьд ч их ирлээ. Наадам ч сайхан боллоо доо. За даа нэг тоймловол ийм байна. Нарийн ширийн ганц нэг сэдэв байгаа дараа бичье дээ. Дарга дуудаад байна. Найз тэгээд өдрийг сайхан өнгөрүүлээрэй.

JD

Thursday, January 7, 2010

Шинэ оны мэнд найзаа. /Засваргүй алдаатай/

2010 он гарах яг тэр мөчид ноён Ерөнхийлөгч Эби ах цэнхэр дэлгэцээр үг үгийн дээдийг цацал болгон өргөж байлаа. Юу юугүй 12:00 цаг болж 2010 он ирээд л шампансагаа буудуулаад гэрийнхэндээ шинэ жилийн мэнд хүргье гээд л... Ийгээд 2010 он гарчихсан штээ найзаа. Жоохон уран зохиолын талаас нь бичих гэсэн чинь болдоггүй ээ. За тэгээд юу байна найз минь. Ажил мажил сайн биз дээ. Нээр он гаргачихаад уламжлал ёсоор худалдаж авсан муу салютаа буудуулж байгаад үсний орой, чихний араа түлээд баларлаа штээ аан. Найз минь тэр Хятад салютнаас л хол яваарай даа. Алах нь байна билээ шүү.
Ойрд энэ муу блогоороо орж гараагүй нилээн удчихжээ. Тэгсэн харин өнөөдөр Төв аймагруу шуурганд уруудан уруудан явчихаад ирээд и-мэйлээ шалгасан чинь нэг найз миний блогоор зочилжээ. Тэгээд урам өгөөд бичих хүсэл бадармой гэж. Сар бүр манайх нэг хэвлэлийнхэнтэй уулзалт хийдэг юм. Тэгсэн энэ удаагийнхаа уулзалтыг Төв аймагт хийгээдээ. Тэгээд л тэр. Нээрээ энэ өвөл чинь яасан хүндхэн хүйтэн өвөл вэ аан. Ёстой нэг хувцасны чанар, байшингийн чанар, хүний яс гурвыг жинхэнэ шалгаж байна аа аан. Сая аймаг явж байхдаа ёстой нэг жинхэнэ мэдэрлээ штээ. Зам харагдахгүй шуурч байна штээ. За энэ ч яахав найз тэгээд шинэ онд жинхэнэ утгаар нь балай авчих гээд л үзээд байна уу тээ. Эхнэргүй нь эхнэр авчих гээл, эхнэртэй нь сайжруулчих гээл ха ха ха. За за тоглосон юм шүү. Аягүй бол буруу ойлгоод наян загнасан сэтгэгдэл орж ирээд бөөн юм болох байх.
Ийгээд оршил хэсэг дууссан болхоор ганц нэг санал биччээд ажилдаа оръё гэж бодож байна аа найз нь.
Би найз чамаас нэг зүйл асуух гэсэн юм аа.
Миний арван жилийн сайн найз Мөнгөнсүх гэж сайхан залуу байдаг юм. Үнэхээр цагтаа их сайн сурч бид дотроо энэ маань л юм дуулгах байх гэж боддог байсан юм аа. Тэгсэн найз маань хэдэн жилийн өмнөөс гэнэт сэтгэл мэдрэлийн өвчтэй болоод байгаа. Ер нь л их хүнд байгаа. Манай арван жилийн намайг жийдэг нөгөө хэдэн найзууд маань 2009 оны 12-р сарын 30-нд 10-р хороололд нөгөө ... хэ хэ балайраад явчдийнмаа уулзалдсан юм аа. Тэгээд найздаа хэрхэн туслах тухай л баахан ярьлаа. Яг үнэндээ найзынхаа тэр өвчнийг л яаж эдгээх талаар баахан санал солилцлоо. Миний найз мэдээж энд тэнд явж их юм үзэж дуулсан хүн байгаа байх энэ сэтгэл мэдрэлийн өвчин энэ тэрийг хэрхэн яаж ул мөргүй болгох талаар найздаа нэг тус болооч л гэж хүсэх гэсэн юм. ЯГ үнэндээ энэ Шар хаданд хэвтээд амжилт тун бага байгааг нуух юун. За нэг ийм л хүсэлт байна. Муу найзад минь л тус болооч. Одоо нэг хүүтэй хүү нь их хөөрхөн том болж байгаа гэсэн.
JD