Зун цаг. . . Халууцсан сэтгэл

Зун цаг

Зун цаг гоёхондоо

Зугаатай цэнгэлтэй сайхан даа. . . Саяхан энэ дууг бүгд л дуулдаг байж билээ. Тэгсэн чинь энэ дууг дуулах шаардлагагүй болжээ. Харин үүнийхээ оронд Шороон шуурга аюултай, Нүүр амаа бодоорой, Юун зугаалж цэнгүүлэх гэж дуулхаар болжээ.

Зуны дунд сар хэдий нь гарчээ. Наадам дөхөж байдаг. Говьд байгаа юм шиг л санагдах юм. Хэзээ энэ Улаанбаатар ийм хуурай байлаа даа. Ёстой л нэг цөлжилт нь одоо болж байх шиг байна.

Сонгууль болж байгааг ч хэлэх үү ядаж байхад гадуур байнга явж байна. Халтаасайн төлөг шиг хүмүүс шүд нь гялалзаад л гүйгээд байна. Шөнө таарвал харахгүй мөргөлдөж мэдэхээр байна шүү хэ хэ.

Би яг одоо бол нөгөө цагаан цамцаа өмсөөд, ялааны алуураа зүүгээд, үнэтэй хүрэмтэйгээ сууж байна. Хөлөндөө ботинк углаастай. Зүгээр л жигнүүлж байна. Энэ хувцаснаас залхаж байна оо. Охид шиг доогуураа салхи сийгүүлээд гүйх юмсан. Платье өмсөөд. ХЭ ХЭ.

За ТЭР АТААРАХАХ ч яахав. Ямартай ч шатаж байна. Бүх зүйл минь шатаж байна.

JD