Тэдэнд ярих өөр зүйл байхгүй гэж үү. . .

МАХН-ийн гишүүн байна гэдэг нь нэр төрийн хэрэг байсан үе саяхан. Бүх улс төрийн хүчин удахгүй өөрсдөндөө дүнгээ тавиулах гэж байна. Мэдээж дүнгээ авхаасаа өмнө бүгд л дипломынхоо ажлыг тайлагнаж байна. Би уул нь энэ хувьсагалт намыг (Нам нь бол үнэхээр аугаа их зүйл хийсэн. Харин тэр дотор нь байгаа хэдэн нөхөд олон дэмжигчийнхээ итгэлээр тоглож байгаа нь харамсалтай...) үнэхээр их зүйл гаргаж ирж тайлагнах байх гэсэн чинь бүхэл бүтэн ардчилсан нийгмээс өнөөг хүртэлх хугацаанд 12 жил 7 сар засаг барьчихаад Баяр даргаасаа өөр ярих зүйлгүй гэхэд. . . арай л биш юм аа гэж санагдах юм. Миний олон сайхан найз тэр намд байдаг. Гэхдээ тэд нэг л зүйлд итгэж байгаа байх. Тэр бол энэ хэдэн хүнээс болж намын нэр унаж байгаа. Харин удахгүй бидний үе ирнэ гэж. Гэхдээ энэ бол хоёр талтай асуудал юм шиг ээ. Зүгээр л тэднийг суудлаа тавьж өгөхийг нь хараад сууж байх ёстой гэж үү. Ёстой мэдэх юм алга аа. Манай ардчилал бол арай л ондоо л доо. Шууд л хэлдэг, шүүмжилдэг.

Тэд бол харин жинхэнэ утгаараа нам шиг ажиллаж намынхаа нэр сүрийн төлөө амаа хамхиж байгаа нь харамсамаар юм даа. Мэдээж энэ бичлэгийг уншиж байгаа Хувьсгалт намын эрхэм гишүүн та санал нийлж магад, бас намайг харааж ч магад. Би нэг л зүйлд итгэлтэй байна. Та дотроо санал нийлж байвч гаднаа дургүйцэнэ гэдэгт.

Ард олны минь амьдрал өдөр ирэх тусам доошоо бүр доошоо явсаар. Үүнийг харж суугаа би л лав хувьдаа үүнийг зүгээр хараад сууж чадахгүй нь. Бид өнөөдөр саяхан гарсан ногоон нууранд орилсоор олны нүдэн дээр амиа алдсан тэр золгүй эр шиг болох гээд байна. Надад үнэхээр их айдас төрж байна. 2000 оны тэр Хувьсгалын салхи үнэхээрхүчтэй байсан. Тэр үед надад үнэхээр итгэл ихээр төрж байсан. Гэтэд тэр түмнээс ядуурлаас гэдэг үг нь үнэн хэрэг дээрээ утгаар нь орчуулбал 10,000 гэр бүл ядуурлаас гарах байсан юм билээ.

Үнэндээ гарсан. Үнэхээр ч биелэлээ олсон. Амьдрал нүдэн дээр эргэсэн. Би зөв яваад нь атаархаж байгаа юм биш ээ. Миний эгч өнөөдр нэгэн их эмч байдаг. 18 жил наймаа хийж байна. Тэр хүний одоо цуглуулсан байгаа хөрөнгийг түмний нэг нь ганц гарын үсгээр авах тэр зүйл шудрага гэж үү. Эсвэл байх ёстой зүйл юм уу. Шинэ үеийн залуус бид үүнийг хүсэхгүй байна.

Яах вэ тэдэнд өөрсдийнхөө арьсыг хамгаалах олон ажлын тайлан байгаа л байх л даа. Гэхдээ тэр бол хийх ёстой ажил нь л байсан шүү дээ. Гэхдээ амьдрал жинхэнэ утгаараа дээшилсэн гэж үү. Үгүй ээ. Өнөөдөр гэгээн цагаан өдөр хотын төвд өмдөө тайлаад хүний нүдэн дээр өтгөнөө гаргаад согтуу сууж байгаа хүнийг хараад бид хөгжиж байна гэх үү.

Хүүхдийн тоглоомын талбай дээр янхны байр барьж байгааг хөгжил гэх үү.

Даргын хүүхэд гэмт хэрэг хийхэд мөрдөнд биш буудалд хондог. Харцын хүүхэд харин 24000 төгрөг хулгайлаад 8 жил 6 сар аваад давж заалдахгүйгээр ялаа үүрч байгааг хөгжил гэх үү.

Итгэлээ алдаж нүдэнд нь гуниг суусан иргэдийг аз жаргалтай байна гэх үү. Энэ биш ээ. Энэ хөгжил биш.

Бид хөгжөөгүй ээ.

Бид харин ухарсан.

Талбай тойрсон хэдэн өндөр, төлөвлөгөөгүй баригдсан орон сууцыг хэрвээ та хөгжил гэж байгаа бол . . .

Тэдэнд үнэхээр бидэнд тайлагнах ажил байхгүй гэж үү. Би намаас биш тэр нам дотор байгаа хүнээс тайлан шаардаж байна. Ийм болхоор би тэмцэж байгаа. Ийм байгаа болхоор би бичиж байгаа. Миний блог зовлонт амьдралын дүр зургийг илэрхийлэгч биш, харин ирээдүйг зөгнөсөн бүтээлч блог байгаасай гэж би мөрөөдөж байна. Андуудаа.

Миний нутгийн их хутагтийн нэгэн үг байдаг.

Үүл нь ирээд бороо нь орохийн цагт үүдэн хойморийн ялгаа нь үгүй

Үхэл нь ирээд үхэхийн цагт хөгшийн залуугийн ялгаа нь үгүй гэж. Тийм ээ чи хөгшин, би залуу, Чи Ардчилал, Би Ху гээд бид хөгжихгүй ээ. Харин зөв зүйлийн төлөө хамтдаа явцгаая.

JD