Эртний нийслэлээс хийсэн тэмдэглэл. . .

Өнөөдөр 6-р сарын 24-ний орой Хархорин. 22:51 цаг. Мөнгөнмод баазын 4-дэх гэр. Баруун талаасаа хоёр дах ор. Цэнхэр хээтэй цагаан дэвсгэртэй цагаан хэрэглэл дотор суугаад өөрийн муу ноэтбүкээ өвөр дээрээ тавиад бичиж сууна. Намайг Их Хойд овогт Цагаан-Өвгөний Жадамбаа гэдэг. Би Монгол хүн. Мах иддэг. За ёстой балайрах гэж байна. хэ хэ. Ингээд бичээд байвал нилээн явах нь ээ тээ. За тэр ч яахав. Нээрээ найз Өвөрхангай аймгийн төвд хөдөлгөөний ажлаа хийчээд тээд энд ирчээд байна. Өнөөдрийн уулзалт сайн боллоо. Ёстой хэлэх ч юм алга. Нэг ах баярлаад байдас бэлэглэлээ штээ.

Улаанбаатраас гараад Лүн сум хүртэл за даа нэг шавар дээгүүр явлаа даа. Бороо их ороод зам гэж там болжээ. Хэлэх ч юм биш. Энд тэнд л суусан баахан машинууд. Уул нь тэр зам энэ жил ашиглалтанд орох ёстой байсан юм гэнэ. Тэгсэн нөгөө зам тавих нөхөр ажлаа хийгээгүйгээс олон хүн зовж байна даа. Би ч дотроо хараасаар л явлаа. Ямар мал нь ийм ажил хийдэг байна аа гээд л. Замдаа хоёр удаа 360 градус эргэлээ штээ аан. Дотор сонин болоод л. Тэрхэн хооронд яасан их юм боддог юм бэ. Шууд ажил, амьдрал за тэгээд эсэн бусийн юм бодогдоод л өнгөрлөө штээ. (Инээв)

Бодоод байсан чинь нэг сарын дотор маш олон газар явжээ. Олон ч хүнтэй уулзсан байна. Монгол хүний амьдрал өдөр ирэх тусам ядуурч байгааг харахад бас л хэцүү байна шүү найзуудаа. Би хааяа бодох юм аа. Би ч яахав одоо ингээд болж л байна. Харин хөгшрөөд юу ч хийж чадахгүй болсон байх үед миний хүүхэдтэй өнөөдрийн энэ болохгүй, бүтэхгүй байгаа хүний охин, хүү танай хүүхэдтэй чинь гэр бүл болоод амьдралыг чинь үрэн таран хийвэл. . . бас төрийн эрхэнд гараад энэ хөгшчүүдэд ер нь тэтгэвэр өгч яадаг юм устаг гэвэл гэж. Бас л ингээд бодхоор аймаар байгаа биз хэ хэ. Тэгэхээр л тийм зүйл битгий байгаасай гэж бодоод л зүгээр суухаар гээд л зүтгэж байна даа.

Монгол залуу хос өнөөдөр нэг өрөө байр, нэг машины төлөө юу ч хийхээс буцахгүй хүний нутагт боол болж, бүүр доошоо нь өнөөдрийн хоол, маргаашийн автобусны мөнгөний төлөө, амьдралд сөхөрсөн нь архинд орж байгааг харахад, мэдрэхэд, бодоход яагаад ийм байх ёстой гэж бодогдоод байх юм. Ийм зүйлийг өөрчлөхийн төлөө найз нь тэмцэх болно оо. Шинэ залуу үеийнхэн үүнийг хүсэхгүй байна. Заавал энэ бүрхэг ирээдүйг өөрчилөнө. Болохгүй зүйл гэж байдаггүй. Харин болгож чаддаггүй юм аа.

JD