Хүнсний аюулгүй байдал

Хүнсний аюулгүй байдал гэхээр магадгүй чи юу бичих гэж байгааг гадарлаж байгаа байх. Гэхдээ энэ түүхийг би бүүр 1990 оноос эхэлье гэж бодлоо. 1990 он би аавтайгаа, ээжтэйгээ хм бас 2 дүүтэйгээ /Болдоос иш татав/ амьдарч байсан юм. БҮх зүйл картын системд ороод бид ч ёстой нэг хоолны төлөө л амьдарч байсан үе дээ. Одоо эргээд хархад тэр үеийн печень, чихэр, боов, талх ямар амттай байсан юм бэ. Тэгээд бид ч амьдарсаар л байсан харин одоо эргээд хархад яг тэр үед өсөж байсан үеийнхэн маанв яагаад ч юм дандаа намхан нуруутай залуус байдаг юм шүү. Би үүнийг бол их эргэлтийн золиос гэж нэрлээд байгаа. Яахав дээ зайлуул яг өсөж байх тэр үед нь ВИТАМИН нь байхгүй тэгээд бүгд л ижилсэн нуруутай болсон доо. /Гэхдээ миний л бодол штээ/ Явсаар явсаар одоо харин Монголд тэр зүйлийг ярьвал инээд болхоор болжээ. Гэтэл дахиад нэг асуудал гараад ирлээ. Энэ бол биднийг одоо зочроогоод байгаа хүнсний асуудал. Ямар хэцүү юм бэ. Юм идхэ гэхээр айгаад байдаг. Идэхгүй гэхээр үчих гээд байдаг. Би 2007.12.31-ний шөнө он гарах мөчид ерөнхийлөгчийн үгийг сонсож байсан юм. Би гутсан шүү. Арай ч дээ манай ерөнхийлөгч ядаж тэр эрвээхэй зангианийхаа ардах цамцны захийг далд хийчихгүй дээ. Арай л дэндүү санагдсан. Үг нь бол авах юм байхгүй ээ. Тэгээд л үгэн дунд нь энэ жил хүнсний аюулгүй байдлын жил гээд л зарлаад байсан чинь маргааш өглөөнөөс нь эхлээд ийм зүйл боллоо. Ингээд бодоод үзхээр манай хүний ярьсан нь дандаа гамшиг болоод байх шиг надад санагдах юм. Ингээд би эргээд л бодолд орлоо. Одоо бид яах вэ? Эцэс сүүлд нь ганц л үг толгойд буусан. "Та улс төрчдийг өөрчлөх гэснээс тэднийг сонгож буй хүмүүсийг өөрчилсөн нь дээр"

Мөрөөдөл нь ихдэж
Хийсэн нь багхан залуу үеийн төлөөлөл /эхлэл шүү манайхаан дэмжээрэй/